Varırsın yetmiş yaşına
Tuz koyan olmaz aşına
Ölürsün yalnız başına
Vay ebeler vay vay

 

 

Mescide gelmezler vaaza
Şükretmezler çoğa, aza
Sözü geçmez oğlan, kıza
Vay babalar vay vay

Ana dediğin can ciğer
Bir ana dünyaya değer
Gece gündüz dizin döver
Vay analar vay vay

Bilmezler hamur bezeyi
İhmal etmezler geziyi
Kaçırmaz pembe diziyi
Vay hanımlar vay vay

Sabah erkenden kalkmazlar
Beylere sofra koymazlar
Gayınna ,gaynata bilmezler
Vay gelinler vay vay

Dünür gelir beğenmezler
Her pişen aşı yemezler
Pantol var fistan giymezler
Vay kızlara vay vay

Birinci ay tanışırlar
İkinci ay kavuşurlar
Dördüncü ay boşanırlar
Vay gençlere vay vay

Babalar bırakır malı 
Daireler , hem de yalı 
Paylaşılmaz eski halı 
Vay kardeşler vay vay

İbrahim’im ğayrı yazmam
Sert toprağa keçmez kazmam
Öldürseniz yine kızmam
Vay canlarım vay vay